fbpx

Neurodydaktyka, nowa dyscyplina, która w oparciu o badania nad mózgiem stawia sobie za cel tworzenie nowych koncepcji pedagogicznych, inicjuje poszukiwania systemu edukacyjnego przyjaznego mózgowi i lepiej wykorzystującego jego silne strony.

Nauczanie przyjazne mózgowi bazuje na ciekawości poznawczej uczniów, wykorzystuje silne strony mózgu, łączy wiedzę czysto kognitywną z emocjami, pozwala uczniom na stawianie hipotez i samodzielne szukanie rozwiązań, nie ogranicza się jedynie do czysto werbalnego przekazu, odwołuje się do wielu modalności i ułatwia łączenie pojedynczych informacji w spójną całość.

Praca ucznia ukierunkowana na samodzielne dochodzenie do wiedzy (np. praca w parach, grupach nad rozwiązaniem zadania otwartego, szukania odpowiedzi na postawione pytanie kluczowe) wymusza różne typy aktywności, takie jak sortowanie, wyszukiwanie najważniejszych informacji, porządkowanie, kategoryzowanie, porównywanie. Takie aktywności są najbardziej pożądane w procesie aktywnej nauki.

Neurodydaktyka to kreatywne przekraczanie granic, czyli edukacja z wyobraźnią.



Do ogól­nych celów tej tera­pii należy: roz­wi­ja­nie rozu­mie­nia i nada­wa­nia mowy, wzbo­ga­ca­nie słow­nic­twa poprzez wyko­rzysta­nie ćwi­czeń słow­no­–ru­cho­wych; wywo­ła­nie spon­ta­nicz­nej mowy; ćwi­cze­nie form gra­ma­tycz­nych, spraw­no­ści języ­kowej, pra­wi­dło­wego toru oddy­cha­nia oraz spraw­no­ści oko­licy oro­fa­cjal­nej; a także roz­wi­ja­nie czyn­no­ści poznaw­czych i percep­cyj­nych (wra­żeń, spo­strze­żeń wzro­ko­wych, słu­cho­wych, pamięci, wyobraźni). Terapia z lneurologo­pedą należy do zajęć indy­wi­du­al­nych.



Nauka polskiego to prawdziwe wyzwanie dla wszystkich małych i dużych. Wierzymy, że z naszą niewielką pomocą dzieci świetnie sobie poradzą. Zajęcia prowadzimy w oparciu o internetowe platformy edukacyjne. Materiał podzielony jest na sekcje: sekcja słowniczkowa (nauka słówek), sekcja komiksów (proste scenki + zestawy ćwiczeń) oraz ćwiczenia online (utrwalanie słownictwa).



Ich głów­nym zada­niem jest wspo­ma­ga­nie roz­woju dziecka za pomocą środ­ków peda­go­gicz­nych w celu usu­nię­cia bądź zni­we­lo­wa­nia przy­czyn, obja­wów i skut­ków zabu­rzeń w roz­woju. Całość postę­po­wa­nia rewa­li­da­cyj­nego odbywa się w duchu podej­ścia nie­dy­rek­tyw­nego do dziecka jako podmiotu oddzia­ły­wań. Tera­peuta wyko­nuje z pod­opiecz­nym m.in. ćwi­cze­nia z: moto­ryki dużej i koor­dy­na­cji wzro­kowo-rucho­wej, moto­ryki małej, funk­cji wzro­ko­wej i orien­ta­cji prze­strzen­nej, per­cep­cji słu­cho­wej, umie­jęt­no­ści mate­ma­tycz­nych, a także wydo­by­wa­nia i roz­wi­ja­nia umie­jęt­no­ści komu­ni­ko­wa­nia się.



Z zajęć logopedycznych korzystają głównie dzieci z klas wychowania przedszkolnego, uczniowie klas I-IV oraz uczniowie mający zalecenia poradni psychologiczno-pedagogicznej. W wyniku przesiewowych badań logopedycznych oraz obserwacji logopedy i wychowawców, uczniowie kwalifikowani są do zajęć logopedycznych.

Podczas zajęć logopedycznych uczniowie systematycznie ćwiczą: długość i siłę wydechu, artykulację, słuch fonemowy i fonetyczny, rozumienie i nadawanie komunikatów, poprawną dykcję, czytanie i różne formy pisania (głównie ze słuchu). Usprawniane są narządy artykulacyjne: język, wargi, podniebienie; ustalany jest prawidłowy tor oddechowy; wywoływane są głoski, które następnie dzieci utrwalają w sylabach, logotomach, wyrazach, zdaniach, wierszykach i mowie potocznej.



Pod­czas zajęć są ćwi­czone umie­jęt­no­ści logicz­nego myśle­nia u dziecka oraz dostrze­ga­nia przez nie związ­ków przy­czynowo-skut­ko­wych. Ponadto tera­peuta kształ­tuje pozy­tywny sto­su­nek do wła­snej osoby, akcen­tuje jego mocne strony, wykształca u niego poczu­cie spraw­stwa, umie­jęt­no­ści odczy­ty­wa­nia i prze­ży­wa­nia wła­snych potrzeb oraz emo­cji. Do celów sesji w parach i zespo­łach należy roz­wi­ja­nie kom­pe­ten­cji spo­łecz­nych (mię­dzy innymi umie­jęt­ność nawią­zy­wa­nia kon­taktu z innymi uczest­ni­kami, współ­praca, odczy­ty­wa­nie nastro­jów i sta­nów emo­cjo­nal­nych innych, udzie­la­nie i przyj­mo­wa­nie wspar­cia, współ­za­wod­nic­two), radze­nia sobie w trud­nych sytu­acjach, a także wzmoc­nie­nie poczu­cia wła­snej war­to­ści.



To metoda stworzona przez duńskiego nauczyciela i psychologa dr Kjelda Johansena. Stosowana jest w 16 krajach na świecie, cieszy się uznaniem w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Francji i Austrii.

Program Johansena posiada szeroki zakres indywidualizacji. Obejmuje różne aspekty stymulacji muzycznej, o których wiadomo, że wpływają na liczne połączenia mózgowe.

Program metody Indywidualnej Stymulacji Słuchu Johansena wpływa nie tylko na słuch ale również usprawnia: uwagę i koncentrację,rozumienie mowy,artykulację,komunikację,prawidłową pisownię, czytanie,koordynację ruchów, motorykę, harmonizuje napięcie mięśniowe co wpływa na postawę ciała,samoocenę, wpływa na postępy w rozwoju i nauce.



Zaję­cia dążą do prawi­dło­wego roz­po­zna­wa­nia przez recep­tory wzroku, słu­chu, dotyku, smaku i węchu bodź­ców wysy­ła­nych przez oto­cze­nie zewnętrzne do dziecka. Tera­pia bazuje na ukie­run­ko­wa­nej zaba­wie. Pod­czas niej pod­opiecz­nemu są dostarczane takie impulsy, któ­rych naj­bar­dziej potrze­buje jego sys­tem ner­wowy. Pro­wa­dzący ogra­ni­cza nie­po­żą­dane bodźce (nadw­raż­li­wość sen­so­ryczna) lub dostar­cza wyraźne, silne sygnały (podw­raż­li­wość sys­temów sen­so­rycz­nych). Zaję­cia integra­cji sen­so­rycz­nej uspraw­niają m.in. moto­rykę małą, moto­rykę dużą oraz koor­dy­na­cję wzro­kowo-ruchową.



Metoda oparta jest na wykonywaniu zestawu ćwiczeń, stymulujących zasoby naszego mózgu. Stosując odpowiednie bodźce, wywołujemy reakcje i działamy pobudzająco na sieć połączeń nerwowych. Systematycznie powtarzając określone ćwiczenia, zmniejszamy nieprawidłowości, dając szansę na zapamiętanie przebiegu odruchu i jego integrację – wykształcenie prawidłowych mechanizmów ruchowych. Dzięki temu poprawia się funkcjonowanie osoby w zakresie umiejętności, u których podstawy leży tzw. dojrzałość neuromotoryczna. Wśród takich umiejętności wymienia się m.in. zdolności szkolne: czytanie, pisanie, uważne słuchanie, sprawność gimnastyczną oraz komunikację niewerbalną.



Indywidualnie dopasowywane do potrzeb rozwojowych dzieci.

 

Poznaj program IBO


IBO, Międzynarodowa Organizacja Baccalaureate, to fundacja edukacyjna założona w 1968 roku w Genewie. Od ponad 45 lat proponuje sprawdzone i nowoczesne programy dydaktyczne kładące nacisk przede wszystkim na samodzielność w uczeniu się i poszukiwanie rozwiązań. Szkoły przystępujące do programu IB wykorzystują do nauki podstawy programowe obowiązujące w danym kraju, posiadają również autoryzację lokalnych władz oświatowych oraz dobrze funkcjonują w społeczności lokalnej.


Poznaj Program IBO
SKONTAKTUJ SIĘ
error: Content is protected !!